نعنا را هر چقدر که بچینی، کم که نمیشود هیچ، زیاد هم میشود

بخشش، مثل نعنا چیدن است؛ نترس خدا جایش را ده برابر پر میکند

قانون خلاء میگه تو حفره خودت رو ایجاد کن، کائنات پُر میکنه

یکی از فرق های انسان با خدا این است که :

انسان تمام خوبیها را با یک بدی فراموش میکند

ولی خدا تمام بدیها را با یک خوبی فراموش میکند . . .

وقتی یک نفر رو همیشه می بخشیم

این فرصت رو ازش می گیریم

که بفهمه هر اشتباهی یک تاوانی داره…

برای بخشیده شدن باید بخشید، از بعضی آدمها تعجب میکنم که قلبشون پر از کینه و

نفرت نسبت به بعضی آدمهاست ، همون بعضی هایی که خواسته یا ناخواسته کاری

کردند که قلبشون رو آزرده ...

آدمهایی که خداوند رو رحمان و رحیم میخونند و میدونند ؛ ولی از بخشش تقصیری که

دیگران در حقش مرتکب شده اند عاجز و ناتوانند

کسی که خودش توانایی بخشیدن گناه و تقصیر کسی رو نداره چطور روش میشه از

خداوند برای خودش طلب بخشش و آمرزش کنه ؟

خداوند مهمون قلبی که از کینه و نفرت پر شده باشه نمیشه

برای بخشیده شدن باید بخشید و میدونم این آسون نیست؛

کسی رو میخواد که بتونه پا رو خودش بگذاره ...

پولدارى؛ منش است و ربطى به ميزان دارايى ندارد

گدايى؛ صفت است ربطى به بى پولى ندارد ...

در بخشيدن خطای ديگران مانند شب باش

در فروتنی مانند زمين باش

در مهر و دوستی مانند خورشيد باش

هنگام خشم و غضب مانند کوه باش

در سخاوت و کمک به ديگران مانند رود باش

در هماهنگی و کنار آمدن با ديگران مانند دريا باش

خودت باش همانگونه که می نمايی

پس از تعمق در اين هفت پند به اين کلمات يک بار ديگر دقت کن :

شب ، زمين ، خورشيد ، کوه ، رود ، دريا و انسان

زيباترين خلقت های آفريدگار….

اغلب،مسائلی که باعث بیشترین آزارمان در گذشته شده است را با خود به دوش می کشیم

اجازه ندهید رنج های گذشته، خوشبختی امروزتان را برباید

باید در گذشته از آن حوادث جلوگیری می کردید ولی دیگر حال چیزی عوض نمی شود

اما اگر هنوز در ذهن خود با گذشته زندگی می کنید،ببخشید ، رها کنید و آزاد گردید.

خلاف می زنند ...

فکر نکنید که خداوند شما را فراموش کرده؛شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد اما

درهای رحمت خدا همیشه به روی شما باز است،خدا که فقط متعلق به آدمهای خوب نیست

خدا؛خدای آدمهای خلاف کار هم هست وفقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد

فی الواقع خداوند اِند لطافت ،اِند بخشش ،اِند بیخیال شدن ،اِند چشم پوشی و اِند رفاقت است

رفیق خوب و با مرام همه چیزش را پای رفاقت می دهد ...

اگر آدم ها مرام داشته باشند هیچوقت دزدی نمی کنند ،ولی متاسفانه بعضاً آدمها تک خوری

می کنند و این بد روزگار است ...

بخشی از دیالوگ پرویز پرستویی،فیلم مارمولک

ببخش مرا كه برای نگاهت كافی نبوده ام

ببخش اگر دستانم برای نگاه داشتنت كوچك بود

ببخش مرا اگر در قلبم جا شدی و ديگر برای هيچ جا نبود

ببخش مرا به خاطر تمام لبخند هايت كه عاشقم كرد

و به خاطر تمام اشكهايم كه گرفتارت كرد

ببخش اگر آنقدر با تو هم درد شدم تا درد هايت زياد شد

اكنون كه ديگر نيستم مرا ببخش!

اكنون كه از ياد برد ه ای با تو زيسته ام مرا ببخش

مرا ببخش اگر نامت را زياد می خواندم و يا اگر زياد در پيش تو می ماندم

آنقدر كه حوصله ات را سر ميبردم ...

اكنون كه نمی خندم مرا ببخش ...

اكنون كه ديگر هيچگاه اشكی ندارم مرا ببخش!!

ببخش اگر نترسيدم خدا هم فراموش كند مراقبت باشد و نگفتم : خدا نگهدارت!

مرا به خاطر تمام نا گفته هايم ببخش

اگر نگفتم تا قيامت به اميد ديدارت ...

اكنون كه من به قيامت دل بسته ام