‏هر آدمی بالاخره یه جا دست میکشه
از توضیح دادن،
از ثابت کردن خودش،
از تلاش برای نگه داشتن دیگران؛
هرآدمی بالاخره یه روز عمیقا خسته
میشه، نا نداره.
"آدمها رو خسته نکنید"‏

تو میتونی به گذشته برگردی ولی اونجا الان خالیه
مدرسه قدیمیت سرجاشه اما دوستات اونجا نیستن، خونه دوران بچگیت پابرجاست اما خانواده ت دیگه اونجا زندگی نمیکنن، کافه ای که دوس داشتی هنوز وجود داره اما باریستایی که سلیقه تو میدونست دیگه اونجا کار نمیکنه، خیابونا آشنان اما چهره ها نه
ساختمونا همونن اما انرژیشون تغییر کرده
گذشته یه مکانه، اما حال جاییه که زندگی جریان داره.

ادامه در ذات زندگی نهفته ست
اصلا روند زندگی همین است که ادامه دهی
زمین می‌خوری، بلند می‌شوی و ادامه می‌دهی
عزیزت می‌میرد بعد کمی مکث ادامه می‌دهی
خسته می‌شوی اندکی بعد ادامه می‌دهی
می‌ترسی، باز، اما ادامه می‌دهی
فارغ از انتخاب و توان تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه است، ادامه‌ست

به قول مرحوم خسرو شکیبایی :

ﮔﺎﻫﯽ باید ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ می دﻫﯽ ﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ

ﺗﺎ ﺁﻧها را ﮐﻢ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ!

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻕ ﺧﻮﺏ و بد ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ...

بزرگترین اقیانوس جهان «آرام » است

آرام باش تا بزرگترین باشی

تنها چیزی که این روزها منو همراهی می کنه تضاده ، تناقضه

تا جایی که به پارادوکس هم رسیدم !

میدونم ، اما نمیدونم ! میخوام ، اما نمیخوام!

ولی امید دارم که این تضادهای روحی ، این کشمکش ها ، منو به نتیجه های خوبی برسونه

با این همه اگه هنوز آرامش دارم به دلیل اعتقادم به دو جمله زیر هست:

1-هر اتفاقی که میوفته ، بهترین اتفاقیه که میتونسته بیوفته

2-خدا هرگز دیر نمیکنه

قهوه ات را بنوش ، بی دغدغه ی فردایی که

آمدنش را هیچ تقویمی تضمین نکرده است

قهوه ات را بنوش و فکر کن از گندمزارهای دیروز چه مانده است؟

از باغ های سیب شهریور؟از شکوفه های انار؟

قهوه ات را گرم بنوش بی خیال فصلی که در راه است

دیگر زمستان چه می تواند بکند با برگ هایی که طعم پاییز را چشیده اند؟!

وقتی قهوه میخوری از تلخیش لذت میبری

اما وقتی بادام میخوری اگه تلخ باشه میندازیش دور

چون از بادام انتظار تلخی نداری...

میخوام بگم ؛ بحث ، بحثِ انتظاره...

خیلی حس عجیبیه ؛ خاطرات 2 سال پیشتو میخونی که نوشتی :

" میدونم هیچوقت یادم نمیره،ولی مینویسم تا همیشه بمونه "

ولی جوری یادت رفته که انگار هیچوقت اتفاق نیوفتادن !!!

لذت بردن را یادمان ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ !

از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم.

در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم.

تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ:ﻣﺪﺭﺳﻪ.. ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ .. ﮐﺎﺭ..

ﺣﺘﯽ ﺩﺭﺳﻔﺮﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺬﺕ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ!

ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﮕﺬﺭﻧﺪ.

پروفسور حسابی

چنان زندگی را سخت گرفته ایم، گویی سالها قرار است باشیم

کاش یاد بگیریم رها کنیم و بگذریم...

گاهی باید رفت...

دل به ساحل نبندیم، باید دل را به دریا زد

ما به آرزوهایمان یک رسیدن بدهکاریم

زندگی کوتاه است

شاید فرصتی نیست تا عکسی شویم یادگاری بر روی طاقچه ای که هر روز گردگیری مان کنند!

اصلا گاهی باید نرسید... اصلا قرار نیست به همه آرزوها رسید

گاهی نرسیدن، نداشتن و نفهمیدن... تو را عاشق تر می کند.

و مفهوم زندگی چیزی جز عشق نیست

در لحظه زندگی کنیم و شاکر داشته هایمان باشیم

هیچ وقت قرص هایی که حال آدم را خوب می کنند

جای خوب هایی که دل آدم را قرص می کنند نمی گیرند

جای خالی آدم خوب را یا با بهتر از او پُر کن یا با خاطرات خوبش

آنچه بر دل می نشیند از یاد رفتنی نیست ،

حریم دل حرمت دارد

"نسرین بهجتی"

بودن های خودتان را کنترل کنید

آنقدری باشید که خودتان و احساستان دست و پا گیر کسی نشود

زیادی بودن حرمت آدم ها را می شکند و چیزی شبیه غرور را در شما فرو می ریزد

هر چه بودنتان سنگین تر باشد به دنبال نبودنتان هستند !

این خاصیت زمانه و آدم هاست...

پس خودتان ترازوی حضورتان را در دست بگیرید تا بودنتان روی احساس کسی سنگینی نکند...

ساده باش، سبکبار باش، بارت را سنگین نکن

حیف نیست لذت پرواز را تجربه نکنی؟ با بال های سنگین چگونه بال و پر می گشایی و اوج می گیری؟

یک پرنده عاقل لذت پرواز در بی کرانه را با دانه های خوش آب و رنگ هیچ قفسی عوض نمی کند.قفس طلایی به چه کارت می آید؟

آزاد باش! رها شو! از همه بندها و وابستگی ها. اگر می خواهی مجنون شوی مجنون آن لیلیِ خوشرو باش، نه مجنون دنیا ،نه مجنون قدرت و پول و جاه...

خوب بودن زیاد سخت نیست؛کافی ست مهربانی کنی

زبانت که نیش نداشته باشد و کسی را نرنجاند همین خوبی ست

وقتی برای همه خوبی بخواهی همین خوبی ست

مهم نیست که آدم ها چگونه اند،مهم نیست جواب سلامت را می دهند یا نه

تو سلام کن ، سر به سر دل شان بگذار، شیطـنت کن ،بخند ...همین خوبی ست

مهم این است که تو خوب باشی

آن ها روزی دل شان برای خوبی هایت تنگ می شود ؛ باور کن...

گیر خواهد کرد روزی روزیت           در گلوی مال مردم خوارها

روزه می گیرم تا حال تو را بفهمم

اما تو را ندیدم ، حالت را نفهمیدم

و به آخی  و وای بسنده می کنم...

همه می شناسیمش؛ همان که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است؛خداوندا زیباترین لحظه ها را نصیب مادرانمان کن که زیباترین لحظه هایشان را به خاطر ما از دست داده اند.

مادرم دوستت دارم ، روزت مبارک

سالروز میلاد خجسته اختر تابناک آسمان عصمت و طهارت،حضرت فاطمه زهرا(س) و روز مادر بر شما خوبان مبارک باد.

یکی از معدود آدمهایی که واژه انسانیت برازندشون هست؛

کسانی هستند که می دونند ممکنه محبت شون هیچوقت جبران نشه

ولی بازم محبت می کنند....

زندگی فقط رسیدن به اهداف نیست ، زندگی مسیرِ آرامش است

آرامشت را بساز ، در راهِ رسیدن‌های بی‌جا نجنگ ، گاه کوتاه بیا و آرام بگیر

و در خلوتِ خویش چای خوش طعم آرامش را بنوش ...

وقتی چیزی در حال تمام شدن باشد ، عزیز میشود

یک لحظه آفتاب در هوای سرد ، غنیمت میشود

خدا در مواقع سختی ها ، تنها پناه میشود

یک قطره نور در دریای تاریکی ، همه‌ ی دنیا میشود

یک عزیز وقتی که از دست رفت ، همه کس میشود

پاییز وقتی که تمام شد ٬ به نظر قشنگ و قشنگتر میشود

و ما همیشه دیر متوجه میشویم

قدر داشته‌هایمان را بدانیم ...چرا که ، خیلی زود ، دیر میشود

برای اتفاقی که شاید هیچوقت رخ نده نگران نباشید،خدا از آینده مون خبر داره

ما نمیدونیم قراره فردا چه اتفاق هایی بیوفته  پس چرا اینقدر ناراحتیم!

خداوند از فردا و روزهای دیگه مون خبر داره و جز خوبی و خیر هم چیزی برامون نمیخواد

پس دیگه چرا نگرانی،هرچه باید بشه میشه تو در آغوش خدا هستی آرام باش ...

آخرین ایستگاه پاییز نزدیک است

چند قدم آنطرفتر رو به سوی زمستان

اندوهتان را به برگها بسپارید

که صدای آمدن یلدا آرام آرام به گوش می رسد

زمستانتان را سفید آغاز کنید

باشد که روزگارتان همواره سفید بماند

نگران نباشید ؛ خدا صدامون رو میشنوه و حواسش بهمون هست

فقط صبر داشته باشیم ؛ وقتی زمانش رسید جوابمونو میگیریم

اجازه دهید قضاوتتان کنند ؛ اجازه دهید اشتباه در موردتان فکر کنند

بگذارید پشت سرتان حرف بزنند ، افکار دیگران مشکل شما نیست

شما مهربان،معهد به عشق ورزیدن و آزاد بمانید

مهم نیست آنها چه می گویند یا چیکار میکنند

 حق ندارید به ارزش خودتان و زیبایی صداقت وجودی خودتان شک کنید

 فقط بدرخشید مثل هر روزی که میدرخشید

وقتی صحنه زیبایی میبینید و از دیدن آن لذت میبرید به خودتان تبریک بگویید

چرا که به غیر از صحنه زیبا،چشمانی زیبابین و دلی زیبایی شناس نیز در این میان

حضور داشته است،و آن چشم و دل ربطی به آن صحنه ندارد و متعلق به شماست...

انسان بزرگ نمیشود جز به وسیله ی فكرش

شریف نمیشود جز به واسطه ی رفتارش

و قابل احترام نمیگردد جز به سبب اعمال نیكش

تقدیم به كسانی که شایسته ی احترامند

هیچ وقت حسرت زندگی آدم هایی رو که از درونشون خبر نداریم نخوریم

حسادت نوعی اعتراف به حقیر بودن خویش است

هر قلبى دردى دارد، فقط نحوه ابراز آن فرق دارد

بعضى ها آن را در چشمانشان پنهان میكنند، و بعضى ها در لبخندشان

ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺳﺮمان ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮیم ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾمان ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍ ﮔﻼﻳﻪ ﮐﻨیم

ﻧﻈﺮی ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯیم ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎیمان ﺭﺍ ﺷﺎﮐﺮ ﺑﺎﺵیم

خودت را بهتر کن

این است همه کاری که برای بهتر کردن جهان می توانی بکنی...

" لودویگ ویتگشتاین "

آرامش یعنی میان صدها مشکل خیالت نباشد

لبخند بزنی ؛ چون می دانی خدایی داری که هوایت را دارد

که با بودنش همه چیز حل می شود